Gaye Belkız
Yeter ve Selçuk Çıkla
“1839 - 1928 Yılları Arasında Basılmış Türkçe Şiir Kitapları Bibliyografyası”nda
(2013, Kurgan Edebiyat) Tanzimat'ın ilânından Latin alfabesine geçtiğimiz 1928
yılının sonuna kadar yayınlanmış şiir kitaplarının kapsamlı bir bibliyografyasını
oluşturmuş.
Kitapta 1839-1928 yılları arasında “Osmanlı Türkçesi” ile
yazılıp basılmış 1000'den fazla şiir kitabının dökümü yapılıyor. Özellikle Yeni
Türk Edebiyatı Bilim Dalı’nda çalışan araştırmacılar için bir kaynak eser.
1839’da Tanzimat'ın ilânı ülkemiz için bir dönüm noktası
olduğu gibi edebiyatta özellikle şiirde derin etkileri olan bir tarih. Toplum
devletle birlikte geleneksel hayatından kopup yüzünü tamamen batıya dönüyor.
Yenileşme ve modernleşme dönemi başlıyor, belki de bu nedenle Batı’da “Osmanlı
Reformu” diye anılmış. 1 Kasım 1928’de "Yeni Türk harflerinin kabul
ve tatbiki hakkında Kanun"un kabulü ile ise yüzlerce yıllık bir yazma
alışkanlığı gerçekten de “devrim” diye nitelenebilecek bir hamle ile çok hızlı
ve köklü bir biçimde değiştiriliyor. Arap alfabesinden Latin alfabesine
geçilmesinin toplumsal yaşamdan daha çok edebiyatı etkilediği
düşünülebilir.
Gaye Belkız
Yeter ve Selçuk Çıkla’nın
çalışması sadece tarihle değil belirli bir alfabe ile de sınırlı “1839 - 1928
Yılları Arasında Basılmış Türkçe Şiir Kitapları Bibliyografyası” dense de
aslında kendi deyimleri ile “Osmanlı Türkçesi”, yani Arap alfabesi ile basılmış
şiir kitaplarını içeriyor bibliyografya. O dönem yaygın olarak basılan Ermeni
Alfabesi ve az da olsa Latin Alfabesi ile basılan Türkçe şiir kitaplarını
almamışlar. Bununla da yetinmemişler Arap alfabesi ile basılmış olsa bile
Ermeni, Rum, Yahudi ve Fransız şairlerin Türkçe kitaplarını da çalışmalarına
almamışlar (s.31). Dil ve alfabe sınırlamasını anlayışla karşılayabiliriz ama
bir edebi çalışmada ırk, hatta din (çünkü Arap ve İran kökenli şairlerin kitaplarını
almışlar) temelinde bir ayrımı kabul etmek mümkün değil. “İlk Türkçe roman”
tartışmasında görüldüğü gibi edebiyatta ırk ve din ayrımı yapmak
akademisyenlerimiz arasında çok yaygın. Bu anlayışa göre çalışmanın adı “1839 -
1928 Yılları Arasında Arap Alfabesi ile Basılmış Türk ve Müslüman ŞairlerinTürkçe
Şiir Kitapları Bibliyografyası” olmalıydı. Hangi ırk ya da dini anlayışta
olursa olsun eğer bir şair Türkçe yazıyorsa onun eserleri “Türk Şiiri” olarak
değerlendirilir. Edebi eserler ırk ya da din esas alınarak değil dil esas
alınarak sınıflandırılır. Bibliyografya için yapılan diğer sınırlama şairlerin
doğum ve ölüm tarihleri. Doğumu 1800 sonrası olan ve 1839’dan sonra ölen
şairlerin kitapları listelenmiş. Örneğin Fuzuli’nin 1839 - 1928 yılları arasında
basılmış Türkçe bir şiir kitabı varsa bibliyografyaya alınmamış. 1839’dan vefat
eden bir şairin kitabı ölümünden sonra yayımlanmış ise o da alınmamış. Yani bu
zaman diliminde yayınlanmuş tüm kitapların bibliyografyası yok kitapta. Birçok
sınırlama sonucu 1000 kitaplık bir bibliyografya oluşmuş. Giriş yazılarında
bibliyografyada tam olarak kaç şairin kaç şiir kitabının yer aldığı bilgisini
ise bulamadım; “1000’den fazla şiir kitabı” denilip geçiliyor.
Yeter ve Çıkla’nın bibliyografyası isim sırasına göre
düzenlenmiş. Bu düzenleme şair adlarına göre “İçindekiler” bölümünde verildiği
gibi şair ve eser adlarına göre bir dizin de var. Yıllara göre ayrı bir
düzenleme daha yapılsaymış hangi yıl kaç kitap yayınlandığı, hangi şairlerin hangi
kitaplarının aynı yılda basıldığı gibi önemli bilgilere de daha kolay
ulaşabilirdik. Akademik eserler her yeni baskıda yenilenip gelişmekle kalmaz
hatalarından da arınır. Bu bibliyografyanın da yeni baskılarda gelişirken
hatalarından arınacağını umarak bu eleştirileri yazıyorum.
Bibliyografyadan edebiyat tarihi açısından birçok önemli ve
ilginç bilgi edinmek mümkün. Örneğin 1839 - 1928 yılları arasında kitapları
basılmış Türk ve müslüman şairlerin pek azının bugüne kalabildiğini, yüzlerce
şairden sadece 3-4’ünün kadın olduğunu, kitapların sayfa sayısının 7’den
başladığını, en çok basılan kitapların beşer baskı ile İbrahim Alaettin
Gövsa’nın “Çocuk Şiirleri” ve Leyla Hanım’ın Divan’ının olduğunu
öğrenebiliyoruz.
Gaye Belkız
Yeter ve Selçuk Çıkla
“1839 - 1928 Yılları Arasında Basılmış Türkçe Şiir Kitapları Bibliyografyası”
dönemi ve çağdaş Türk şiirinin gelişimini merak eden araştırmacılar için önemli
bir kaynak.
14.11.2013
Yorumlar